De kip of het ei...

Wat was er eerst? De kip of het ei? Het boek of de blog?

Het antwoord is eenvoudig: Het boek!

Hallo meneer God, met Anna...

Jaren geleden ontdekte ik in de bibliotheek dit boek en het sprak mij onmiddellijk aan. Anna, Anne... het verschil tussen onze namen is niet zo groot. Een mooie eenvoudige kaft en binnenin nog enkele tekeningen maken je nieuwsgierig. Ik ging er in grasduinen en las het een aantal keer opnieuw. Zo ontdekte ik iedere keer opnieuw inspirerende woorden.

Het is geen boek voor kinderen. Want je droomt steeds opnieuw weg en stelt jezelf dezelfde vragen als die waar het personage 'Anna' mee bezig is. Het houdt je bezig, zet je aan het denken. Zo wordt het een sterk filosofische en religieuze uitdaging over je eigen Godsbeeld en zoveel meer. Keer op keer.

Ik nam mij enkel jaren geleden voor het zelf aan te schaffen, ging op zoek in vele boekenwinkels maar vond het nergens. Overal was het uitgeput en de herdruk liet blijkbaar op zich wachten. Zo verdween het wat uit mijn gedachten. Tot nu...

Ik vertelde een vriendin over de oorsprong van mijn blogtitel enkele jaren geleden, toen nog zonder al te veel diepgaande betekenis, maar gewoon omwille van de zinspeling en de herinnering aan het boek. Ze wist het op de kop te tikken in een herdruk van 2010 en is het nu aan het lezen. Raad eens wat ik dit weekend deed? Juist ja, ik bestelde mijzelf een exemplaar. Uiteraard is een origineel exemplaar leuker om te lezen en te koesteren. Niets fijner dan een oud boek met de geur van de tijd, vergeelde en gekreukte bladzijden door het veelvuldig lezen... maar eigenlijk doet dat er niet meer toe. Ik wil het boek gewoon nog één keer lezen. Zoeken naar die passages die mij het meeste aanspreken, waarin ik mijzelf een beetje herken en misschien toch nog een antwoord vinden op de vele vragen die altijd als een mysterie rond het boek zijn blijven hangen. 

 
Jammer dat ik het theaterstuk voor kinderen in de Bronks in Brussel met Joke Devynck en Eline Kuppens nooit gezien heb. Na wat ik er over las kan ik alleen maar besluiten dat het wellicht wel de moeite was... 

 "Boenk! Daar is Anna. Anna is een bommetje, een roodharig bommetje met beentjes.

Anna snapt het niet en stelt skwiljoenen vragen. Mensen vinden dat lastig. Wist jij dat er w- en d-woorden zijn? En wist jij dat je achteruit kunt lopen tot aan de vraag? En dat goeie vragen, vragen zijn die ergens op uit komen ? Anna gaat niet de makkelijkste weg. Ook niet de moeilijkste. Anna gaat Anna’s weg.

BRONKS vroeg Joke Devynck om voor het eerst een voorstelling voor kinderen te maken. Al na vijf minuten had ze een idee over wat die voorstelling moest worden. Ze wil vertellen over Anna, een opgewekt, leergierig en heel eigenzinnig meisje…"

Bron: Bronks - Anna

Dag meneer God... met Anne...  

Ps: voor alle godsdienstleerkrachten (in spé), dit boek is een echte aanrader om te gebruiken in de les!
Pps: klein weetje: ik was tijdens de Flikkenperiode van Joke Devynck nogal een grote fan, het is dan ook fijn dat om te lezen dat ze zich met zo'n theaterprojecten bezighoudt. Hopelijk komt er ook nog een vervolg, of hernemen ze het. Misschien willen ze het wel nog één keer spelen... Ze mogen dus altijd laten weten waar en wanneer...