God, ik vraag jou de sereniteit
te accepteren wat niet kan veranderd worden,
de moed om te veranderen wat kan veranderd worden
en de wijsheid om een verschil te maken tussen beiden.
Lieve vrienden.... mensen die om mij geven en meeleven
Ik wil jullie graag in alle rust iets vertellen. Na het hoopvolle nieuws van vorige week maandag, kwam vrijdagnamiddag heel wat minder goed nieuws dat we niet verwacht hadden. Ik ben momenteel 'stabiel' maar zal nooit meer genezen...
Een operatie om alle tumorweefsel weg te nemen is in mijn situatie niet meer mogelijk. De chemo heeft wel goed werk geleverd maar de kwaadaardige cellen zitten teveel verspreid in mijn volledige buikholte waardoor het wegsnijden ervan een veel te grote impact zou hebben op mijn levenskwaliteit. Lokale radiotherapie om eventuele pijn of lasten te verzachten is later nog mogelijk om mij wat extra 'tijd' te geven, maar zal ook heel veel nevenwerkingen geven en is niet levensreddend. Het is daarom misschien beter om even 'af te wachten' en goed de pro's en contra's af te wegen. In het UZ Gent zal ik goed opgevolgd en begeleid worden zoals de afgelopen maanden. Ik heb momenteel geen pijn of andere ernstige klachten en probeer zo optimistisch en hoopvol mogelijk in het leven te staan, dat is het belangrijkste nu.
Op de vraag 'hoeveel tijd' ik dan nog heb, is er geen antwoord...
Ik wil en zal ook niet aftellen, maar optellen en geef de moed absoluut niet op. Ik wil 'Leven' geven aan de jaren, in plaats van jaren aan het leven. Iedere dag, ieder uur dat mij nu nog gegund is wil ik heel bewust leven en genieten samen met mijn familie en met jullie die mij zo ontzettend liefhebben. Weet dat het wederzijds is!
Want de liefde overwint alles... ook de dood!
Geloof, Hoop en Liefde....!!
Ontzettend veel liefs
Laten we elkaar de komende tijd 'dragen' en ondersteunen waar het kan.
Anne...
Indien ik je dragen kon
over de diepe grachten
van je getob en je angsten heen,
dan droeg ik je, uren en dagenlang.
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven
op je duizend vragen over dit leven,
over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden.
dan praatte ik met je, uren en dagenlang.
Indien ik vrede in je hart kon planten
door geduldig te wachten
en te hopen tot het zaad van de vrede
in je openbrak, dan wachtte ik, uren en dagenlang.
Indien ik kon horen wat omgaat in je hart
aan onmacht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet
dan bleef ik naast je staan, uren en dagenlang.
Maar ik ben niet groter niet sterker dan jij,
en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel.
Ik ben maar een vriend op je weg,
voor uren en dagenlang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet:
Je hoeft nooit alleen te vechten, alleen te zijn.
Want je hebt een vriend voor uren en dagenlang.
over de diepe grachten
van je getob en je angsten heen,
dan droeg ik je, uren en dagenlang.
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven
op je duizend vragen over dit leven,
over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden.
dan praatte ik met je, uren en dagenlang.
Indien ik vrede in je hart kon planten
door geduldig te wachten
en te hopen tot het zaad van de vrede
in je openbrak, dan wachtte ik, uren en dagenlang.
Indien ik kon horen wat omgaat in je hart
aan onmacht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet
dan bleef ik naast je staan, uren en dagenlang.
Maar ik ben niet groter niet sterker dan jij,
en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel.
Ik ben maar een vriend op je weg,
voor uren en dagenlang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet:
Je hoeft nooit alleen te vechten, alleen te zijn.
Want je hebt een vriend voor uren en dagenlang.
(Marcel Weemaes)
Je bent een straffe madam,Anne ! Ik bewonder jouw levenskracht en je kijk op de dingen, op het leven. Ik bid met je mee. Heel veel groetjes,
BeantwoordenVerwijderenLieve
Veel moed aan jou en je mama, Anneke... We denken aan jullie en dragen je mee in ons gebed.
BeantwoordenVerwijderenFilip en Hilde Herreman
Heel veel moed Anne... Ik bid voor je.
BeantwoordenVerwijderenDag Anne,
BeantwoordenVerwijderenik volg al de hele tijd je berichten, maar weet gewoon niet wat gezegd. Ik had ook zo meegehoopt op goed nieuws voor jou, na al dat moedig afzien. Ik denk dat iedereen hier zo hard in gelooft dat de ontgoocheling groot is, met dit nieuws. Ik blijf aan je denken -en zéker als ik zelf in het UZ kom voor mijn maandelijkse consultatie (ook al weet ik dat je daar niet altijd bent). Om maar te zeggen, dat vele mensen je meedragen, van dichtbij en veraf...
liefs,
Julie
Beste Julie... mail je mij eens persoonlijk ... dan weet ik welke Julie je juist bent!
BeantwoordenVerwijderenahh zo :-) ik volg je op facebook maar vond geen linken meer naar je blog en kwam dus niet meer kijken, sorry. Ik ben Julie die voor 't eerst meeging naar Taizé zomer 2010, hopelijk doet dat een belletje rinkelen, maar eigenlijk doet 't er toch niet zo heel veel toe :-) Sterkte meid!
Verwijderen