Gelukkig Nieuwjaar !!!

Goed nieuws op deze tweede dag van het nieuwe jaar. De tweede chemokuur kan doorgaan en is intussen aan het inlopen via de port-a-cat. Dankzij 'Emla' de wonderzalf heb ik de prik deze morgen niet eens gevoeld. Dat is toch al een pijntje minder. De naald blijft drie dagen zitten, maar ik zal er weinig tot geen geen last van ondervinden.

Chemo 2

Ik pendel vandaag en de eerstvolgende twee dagen dus tussen thuis en het UZ-Gent.  Anders dan de vorige keer, ben ik hier nu enkel overdag en kan ik nadien en ’s avonds in mijn eigen bed gaan slapen. Er valt toch een stuk stress weg maar het is natuurlijk iedere keer een ware volksverhuis. Computer, dvd’s, lectuur (niet altijd even hoogstaande literatuur), cola tegen de dorst en de metaalsmaak, en een halve apotheek aan medicatie wordt iedere dag meegesleurd om de lange uren 'wachten' door te komen. Het vroege opstaan en de file’s tot in gent zijn ook niet altijd even fijn maar wegen absoluut niet op tegen de voordelen van mama’s goede zorgen thuis (en het lekkere eten ;-) )

Vandaag op het menu in het UZ

- 'Rode' soep (geen idee welke smaak, maar ik vermoed 'iets' met tomaat of wortel.

- Kippenbout met rijst, ananas en currysaus

- Pudding in een potje

Ik kreeg nog net de tijd om wat te eten voor de chemo begon in te lopen. Gelukkig, want de metaalsmaak is opnieuw begonnen. Bah !!! Ik zit hier ook nog wel even. Bij het bloedonderzoek deze morgen hebben ze gezien dat ik wat extra bloed nodig heb. De vermoeidheid en bleekheid van de afgelopen dagen is dus niet (alleen) te wijten aan het 'teveel' feesten. Na alle baxters met vergif krijg ik dus nog twee uur een bloedtransfusie vandaag. Even snel gerekend wil dat zeggen dat ik hier vandaag zeker nog tot 17u a 18u gegijzeld ben. (Ik had beter nog wat woordzoekers en sudoku's extra meegebracht). Tijd genoeg dus om deze blog verder aan te vullen met nieuws over Oudejaar en dergelijke.

Een fijn feestje

Ik had het voorrecht om Oudejaarsavond in goed en rustig gezelschap door te brengen in het rustieke Lochristi. We waren met 9 personen in totaal (kleine kindjes onder de 2 jaar niet meegerekend). Ikzelf hoefde niets te doen, terwijl anderen die dag al hard gewerkt hadden om het feestje voor te bereiden! Raar, want ik steek op zo'n dagen graag zelf de handen uit de mouwen achter het fornuis of in de voorbereiding van de randanimatie.

Lieve vrienden, ik heb GENOTEN!

B R A V O voor:

- Barbara: Dankjewel om mij tot in Oudenaarde te komen halen en veilig naar Lochristi te rijden.

- Marijke en Christophe (en Anne-Karlijn en Jentske-Lien): Dankjewel voor jullie gastvrijheid, het zachte en warme bed en om mij veilig terug thuis te brengen, ondanks de vermoeidheid!

- Liesbet en Lotte (en ook Marijke): Dankjewel voor jullie fantastische kookkunsten, het was heerlijk! Ik ben echt fan van de passievruchtensaus.

- Dries, Lien en Nele: Dankjewel om er ook bij te zijn en er een supergezellige avond van te maken.

Tussen de culinaire gangen door speelden we spelletjes en deelden we pakjes uit.
Aanwinst van de avond: Twee mooie voorraaddozen gevuld met snoepjes! Hopelijk is diegene die met mijn pakje naar huis ging, even gelukkig. ;-) Het was in ieder geval de moeite om ieders verbazing te zien bij het uitpakken van de 'rode kool met appeltjes'...
Er werd ook wat afgelachen bij het volbrengen van de verschillende nieuwjaarstradities. Ik krijg voor alle duidelijkheid slechts 10 in plaats van 12 druiven in mijn mond. Een volledige melowcake gaat er daarentegen wel in, en ik heb mijn handen niet nodig om die op te eten.

Het werd uiteindelijk wel wat laat dus ik was zeer blij om te kunnen blijven slapen. Gisteren heb ik dan ook niet echt veel gedaan. Het middagdutje in de zetel was meer dan welkom.

My Hair is a little bit 'in de weir'

Ik vertelde in een van mijn vorige blogberichten dat mijn haar begon uit te vallen… onze kapster sneed mijn haar vorige donderdag al heel kort, maar ik denk dat ik volgende week zal mogen teruggaan om het te millimeteren. Telkens ik nu aan mijn haar trek of er met min vingers doorga heb ik steeds grotere plukken haar mee. Op bepaalde plaatsen wordt het ook al wat kaal. Ik probeer er aan te wennen en ben zo voorzichtig mogelijk (anders ligt ons hele huis straks vol haar…), maar het zal onvermijdelijk uitvallen.. helaas. De 'Etoposide' heeft nu eenmaal deze vervelende nevenwerking. Het is precies alsof er bij momenten 1000 luizen op mijn hoofd zitten en mijn hoofdhuid voelt pijnlijk aan. Alsof ik vol blutsen en builen sta van met mijn hoofd ergens tegen te lopen. Hoe slaap je dan: juist ja… op je voorhoofd… (ik bespaar jullie de details...

Tot slot...

Dankjewel alweer voor de massale steun van jullie allen via sms, e-mail, postduif, satelliet enz... ! Yes, I Can... maar nog meer dankzij jullie hoor!